Het was in alle opzichten een transitiejaar, 2001: voor de wereld, voor de tijdschriftenwereld waarin ik leefde en voor mijzelf. Ik stopte eind dat jaar als hoofdredacteur van HN Magazine, een jaar voordat de fusie met De Bazuin tot Volzin zou leiden, en onze westerse wereld stond in brand. Onze laatste grote klus als redactie van HN Magazine was het om in menig themablok en commentaar de gevolgen van ‘9/11’ te duiden voor het vreedzaam samenleven van mensen met verschillende religies in de wereld en in ‘ons’ land.

Maar intussen was al even duidelijk dat we het als HN niet zouden redden als we niet zouden fuseren met een ander, liefst aanvullend en complementair blad, om samen een nieuw leven te beginnen. In 2001 vonden onze twee bladen elkaar: op de lijstjes met gewenste partners, die al jaren rondgingen, stond De Bazuin bij ons steevast hoog genoteerd. Dat bleek andersom ook zo te zijn. Jan van Hooijdonk, hoofdredacteur van De Bazuin, en ik hadden al in 2000 samen een werkdocument gemaakt, waarin eigenlijk alles al werd opgesomd waarover Volzin later zou willen schrijven.