Gesprekken met de bron

7 augustus 2021

Agnes Holvast helpt mensen om contact te leggen met het Mysterie, om inzicht te krijgen in wie ze werkelijk zijn en om zo tot diepe vrede met zichzelf en het Leven te komen. Zij publiceerde twee boeken en beheert een B&B bij haar woning in Utrecht. Wouter ter Braake bespreekt haar laatste boek 'De kosmische moeder'.

Door Wouter ter Braake

Agnes trad in 1994 in in een stilteklooster waar ze negen jaar verbleef. In haar eerste boek ‘Leven met de beminde’ beschrijft ze deze periode. In haar boek ‘De Kosmische Moeder’ gaat ze op zoek naar het goddelijke in zichzelf.

Ik ontmoetten Agnes via de digitale promotie van mijn recent verschenen boek ‘Waar een wil is, is een omweg’ (zie de Bezieling van 23 juli). Zij stelde een boekenruil voor met de ‘De Kosmische Moeder’. Zonder omwegen kwam deze prachtige ruil tot stand.

Spirituele reis

In ‘De Kosmische Moeder’ neemt Agnes Holvast je mee op haar spirituele reis. Een verhaal dat raakt en verrijkt. Het verhaal zet aan het denken over wie je bent en wie de mens ten diepste is. Een dapper verhaal, een ontroerend verhaal. Het is door de dialoogvorm tussen Agnes en haar goddelijke kern (de bron) een gemakkelijk te lezen boek. Ze maakt zich er evenwel, bij de vragen die ze zich stelt, niet gemakkelijk van af. Bij zaken als het opvoeden van kinderen, (voorbije) liefdesrelaties, seksualiteit, de band met haar ouders onderzoekt ze zichzelf. Diepgaand bevragend.

Ongemak

Haar verhaal roept soms lezend ongemak op door de zeer openhartige confrontaties met haar wanhoop, pijn en twijfels. Maar nergens wordt het verhaal sentimenteel of ontaardt het in slachtoffertranen. Het ongemak van de lezer is eerder het ongemak van de herkenning van haar thema’s en worstelingen. En ook het ongemak van de herkenning dat de weg naar loutering, bevrijding en inzicht in het goddelijk weten (dat in elke mens aanwezig is) geen comfortabele reis zal zijn. Je moet durven. Je moet besluiten te gaan. Ondanks het intuïtieve weten dat je veel te verduren gaat krijgen. Maar wel met de intuïtieve wetenschap dat de reis en de ontdekkingen van grote waarde zullen blijken te zijn.

Herinner je wie je bent

Agnes stelt: "Geef eenvoudigweg steeds het hoogste deel van jou de leiding. (…) je kunt kiezen hoe je omgaat met wat op je pad komt. (…) Het eigene van mens-zijn is keuzes maken. (…) Vraag de liefde wat zij zou doen. (…) Het doel van alles is uiteindelijk maar één ding: Dat jij je herinnert wie je bent."

En verder schrijft ze: "Het verleden bestaat niet. Alles wat in je leven is voorgevallen is NU in jou aanwezig en kan NU in jou geheeld worden! Je hoeft er alleen maar anders naar te gaan kijken. Je hoeft alleen maar je perspectief te veranderen. Je kunt er inbrengen wat je wilt…" Zoals vergeving: "Vergeven is het tegenovergestelde van vasthouden. Ver-geeft. Het is niet vasthouden aan de overtuiging dat je het beter had kunnen doen." In een voetnoot laat ze Edith Stauffer aan het woord: "Je kunt uiteindelijk alleen jezelf vergeven. Je ouders vergeven is een onmogelijkheid. Je kunt alleen jezelf vergeven dat je iets van hen verwachtte dat ze niet konden geven. Hiermee geef je jezelf en de ander vrijheid."

Scheppende kracht

Agnes biedt alternatieven voor het mannelijke perspectief in menige religie. God, als man als ‘HIJ’. Het is desondanks geen strijdkreet voor een feministische theologie. Zij gaat dieper. Zij roept een besef wakker van de scheppende kracht - een vrouwelijke kracht, die overigens ook in elke man te ontdekken valt. Het is een kracht die zacht maakt, heel maakt en uiteindelijk Liefde (met een hoofdletter) is. Liefde voor al wat leeft. Daarbij aansluitend schrijft ze: "Binnen de mannelijke godsdiensten jodendom, christendom en islam ligt de nadruk exclusief op de mens. (…) In het oude geloof worden ook de natuur en de ziel van de dieren hogelijk geëerd’.

Zuivere strijd

Agnes staat als mens middenin onze wereld van tegenstellingen en reflecteert daarop: "Staar je niet blind op wat er misgaat in de wereld. Focus op de liefde van je hart en wat jij in het klein kunt doen. Koester hoop en heb vertrouwen. (…) Soms zal de hoogste keuze zijn om niet te reageren en de vrede te bewaren. Soms zal de hoogste keuze zijn de strijd aan te gaan. En vaak zal je je vergissen en te ver doorgaan in het harmonie zoeken dan wel in het strijden. En dan kun je jezelf weer corrigeren. (…) Streef ernaar een zuivere strijd te leveren die niet over jouw gekwetste persoontje gaat, maar over de waarheid."

Wij zijn absoluut vrij

De kern van de boodschap die ik lees in dit prachtige boek luidt: "Word Wakker voor wie je werkelijk bent. (…) Hoe meer besef je van je goddelijkheid gaat krijgen, hoe meer je ook je menselijkheid zal moeten omarmen. Grootsheid en kleinheid gaan hand in hand bij een evenwichtige spirituele groei."

Aan het eind stelt ze: "We zijn absoluut vrij. (…) Wat de kerk als een ramp ziet, het weglopen van de mensen uit hun kerkgebouwen is in wezen een zege en precies wat er moet gebeuren. De weg van de mensheid is om te leren dat alle macht en alle wijsheid in hemzelf te vinden is, nergens anders. En om te leren dat het een gevaarlijke misvatting is om je ziel in handen van een instantie te leggen." Dit sluit naadloos aan bij het nakend besef dat er eenheid is tussen schepping en scheppende kracht. In traditionele, meer verstarde vormen van religie is men nogal eens verleerd te luisteren naar de wijsheid van hun hart, ten gunste van de letter van de wet.

Agnes toont in dit liefdevolle, inspirerende boek haar weg en wat zij heeft meegemaakt. En ze reikt de lezer een perspectief aan dat dichtbij ligt: "Het denken van het hart komt met parels van begrip… Je weet uit ervaring heel goed hoezeer jouw compassie zich verdiept heeft door alles wat je meegemaakt hebt in je leven."

---------------------------------