De jeugdgevangenis waar Sanders als geestelijk verzorger werkte was dichtbij, eigenlijk té dichtbij. Na een werkdag had ze niet genoeg tijd om alles wat ze had gehoord en meegemaakt te verwerken. Dus begon ze haar ervaringen op te schrijven. Uiteindelijk besloot ze deze te delen: “Het is zo belangrijk dat de jongeren in jeugddetentie een stem krijgen. Er zijn allerlei vooroordelen en ideeën over hen, terwijl je zelden hún verhaal hoort. Het verhaal over hoe ze overleven, waar ze van dromen en op hopen. Die verhalen wilde ik doorvertellen.” Ze werden gebundeld in het boek Voor God kom ik mijn cel uit, dat enkele maanden geleden verscheen bij Berne Media.

Lees meer over