Het is gemaakt van steengoedklei, kleurpigment, oxides en porselein-engobe. En het heeft een formaat van 45 x 50 x 14 cm. Wat me vooral opviel was de volkomen aandacht. Er is geen activiteit, de mond en de ogen zijn gesloten, er zijn geen denkrimpels, geen verkrampingen. Er is alleen maar diepe verzonkenheid, volkomen ontvankelijkheid. Waarvoor? Ik zou zeggen: voor het licht. Voor het licht dat schijnt op het gelaat en dat het gelaat transformeert in licht. Het gaat om een innerlijk licht. Dit is niet het beeld van een vrouw die geniet van de zon. Dit is het gelaat van een mens die, diep in zichzelf verzonken, opengegaan is voor een innerlijk licht dat haar transformeert in zichzelf. Het is, ik kan het niet anders zeggen, een mystiek beeld.
