Een tijdruimtereiziger, zo noemt filosoof Marjan Slob de mens. Hij kan over zichzelf nadenken, zich verplaatsen naar andere tijden en plaatsen, zich een heel ander leven voorstellen. Maar als hij daardoor de verbinding met zijn huidige leven verliest, wordt hij eenzaam. “Lijden aan je vermogen tot zelfreflectie, dat heeft iets tragisch. Maar een beetje provocerend noem ik het ook wel een talent.”