‘Eindelijk volwassen. De wijsheid van de tweede levenshelft’ – als je als 70-plusser een boek met zo’n titel ziet, word je nieuwsgierig. In zijn inleiding schrijft Frits de Lange dat deze tweede levenshelft “als je het objectief bekijkt, eigenlijk gegarandeerde misère” is. Het wordt almaar minder. Dat is spijtig. Want er valt nog zoveel te beleven. Ik heb nog weinig last van die misère, maar ik betrap mijzelf af en toe wel op melancholieke gedachten als: Hoelang heb ik nog? Wat kan ik nog? Ik hang zo aan het leven.
