Toen in juni 2020 de lente toch nog zomer werd en de Rijksoverheid berichtte dat we van ‘alleen’ naar iets meer ‘samen’ gingen, nam een vrouw plaats op een klapstoel voor het ministerie van Mark Rutte. Ze was in hongerstaking tegen discriminatie en racisme, zo schreef NRC. Alleen. De minister-president besloot met haar in gesprek te gaan. Hij ging net zolang met haar in gesprek totdat ze haar hongerstaking opgaf en naar huis ging. Zo plots als deze vrouw in het artikel terecht was gekomen, verdween ze vervolgens weer. Maar ik kon haar niet loslaten.
