In aanloop naar de verkiezingen gaat politicoloog Ewoud Butter op zoek naar God en geloof in de verkiezingsprogramma’s. Dit tweede artikel gaat over de programma’s van partijen die zich niet (meer) laten inspireren door een religie.
Een belangrijke tegenstelling in de geschiedenis van de Nederlandse politieke partijen is die tussen de confessionele partijen en de niet-confessionele partijen. In het vorige artikel keek ik naar de rol van religie in de verkiezingsprogramma’s van de confessionele partijen, de partijen die geïnspireerd zijn door een religie. Dat zijn CDA, ChristenUnie, SGP en nieuwkomer NIDA. Vandaag kijk ik naar religie in de verkiezingsprogramma’s van de overige partijen: de niet-confessionele partijen, die ik voor het gemak seculiere partijen noem. Ik heb daarbij gekeken naar de programma’s van de eerste 15 partijen op de Kieslijst.