'God, help om aandachttrekkerij te negeren'

Sinds een paar weken hebben we een pup in huis. Net zoals half Nederland, begrijp ik. De puppy’s zijn niet aan te slepen. Wij stonden al ruim vóór de coronatijd op de wachtlijst van de fokker. Een jaar geleden namen we afscheid van zijn voorganger, die op respectabele leeftijd was ‘ingeslapen’.

Vóór de komst van de pup dacht ik dat ik weinig tijd voor mijzelf had… nu weet ik dat dat toen reuze meeviel.

Inmiddels zou ik – als ik tijd had - een vermakelijk boek kunnen schrijven: ‘Leer jezelf kennen, neem een puppy’. Al je zwakke en sterke kanten worden door de komst van zo’n bolletje wol uitvergroot. Ik blijk ongeduldig, word humeurig als ik langdurig te weinig slaap, heb moeite met consequent optreden. Ook kan ik tot razernij gebracht worden door dit schatje, als hij onvermoeibaar doet wat echt niet mag, zoals het terroriseren van de andere hond. Als ik alles heb geprobeerd, bel ik een hondentrainer. Hij heeft een geweldig advies. ‘Als hij dat doet loop je resoluut de kamer, liefst het huis, uit.’ Het onvoorstelbare gebeurt: de pup verandert seconden na mijn vertrek in de brave huisgenoot die ik me had gewenst. Zonder mijn aandacht – positief of negatief – is zijn irritante gedrag voor hem niet meer lonend.

Zou dit wonder ook geschieden in de grotemensenwereld? Soms denk ik het. Wat zou er gebeuren wanneer verslaggevers met hun camera’s resoluut het gebouw zouden verlaten wanneer Trump, of welke andere politicus dan ook, weer eens provocerende onzin verkoopt? En wat als hun Twitter-account op zwart ging en geen enkele krant of tv-programma meer aandacht aan hen zou besteden bij ongefundeerde, ongewenste uitlatingen?

Ik weet het. Zo werkt het in de echte wereld niet. En bovendien zijn er ook ongewenste gedragingen die juist wél aandacht moeten krijgen. Etnisch geprofileerd politieoptreden en discriminatie bijvoorbeeld. Of misstanden bij de Belastingdienst. Maar toch zou het heilzaam zijn, wanneer we niet iedere ongewenste uitlating en elk ongewenst gedrag belonen met zeeën van aandacht.

Intussen probeert mijn schattige pup de gordijnen te slopen. Dat moet ik toch echt even corrigeren. Ik prevel een aangepaste serenity-prayer: God, help toch om aandachttrekkerij te negeren, kordaat op te treden tegen wat ontoelaatbaar is en geef wijsheid tussen die twee te onderscheiden.