Mijn oud-voorzitter in Vrijburg was er onverbiddelijk over: geen politiek op de kansel! Hij wist van mijn betrokkenheid bij de politiek en hij vond dat prima, zolang ik er maar in mijn vrije tijd mee bezig was. Zijn voorzichtigheid kwam niet uit de lucht vallen. Hij had de veelbewogen jaren zeventig en tachtig meegemaakt in Vrijburg waarin politieke vraagstukken en acties voor een gepolariseerde sfeer in de gemeente hadden gezorgd. Het ging toen om kwesties als de kernwapens. Een deel van de gemeente protesteerde mee, een ander deel verzamelde zich in een verband met de veelbetekenende naam ‘waakt en weegt’. Naar die tijd wou mijn voorzitter niet meer terug en ik snapte dat goed.
