Nu we in alle opzichten tegen de grenzen van de wereld en van onszelf aanlopen, is er nog maar één uitweg, meent Klaas van Egmond. En dat is de herontdekking en herwaardering van het mens- en wereldbeeld dat al millennia onveranderlijk de onderstroom vormt van de maatschappelijke ontwikkeling. Het is de enige manier om afscheid te nemen van de rampzalige karikaturen die we van onszelf maken en die tot steeds grotere rampen leiden.