De dag waarop een decorbouwer van het Shaffy-theater bij een expositie voor blinden over de volle breedte van het kerkje in Kortenhoef Rideau d’Os (1985) van Marina Abramović had opgehangen: een rinkelend gordijn van rood touw, steeds met twintig Argentijnse koeienbotten. Toen ik er ’s avonds nog even alleen van wilde genieten, was dat precies het miraculeuze moment waarop de stalen buis, die het gewicht torste, heel langzaam doorboog en de beenderen zacht ruisend omlaag stroomden.