Het was rabbijn Lody van de Kamp die het balletje aan het rollen bracht. Een Amsterdamse school, die hij niet bij naam noemde, had wel een genderneutraal toilet, maar weigerde een stilteruimte in te richten. Bidden, dat doen die moslims maar in de moskee, zei de directeur. ‘Hypocriet’, luidt het oordeel van Van de Kamp. En nog kwalijker: ‘Leerlingen die van huis uit meekrijgen dat hun manier van leven met zich meebrengt dat zij zich drie of vijf keer biddend tot het Allerhoogste gezag horen te wenden, krijgen daar op school dus geen gelegenheid voor. Zij worden met hun gebedskleedjes verbannen naar een hoekje in de parkeergarage. Zoals zwarte mensen in de VS in de jaren vijftig achter in de bus moesten zitten.’
