Pas op, geachte lezer! U begint aan een artikel over ‘identiteitspolitiek’, dat is geschreven door een witte, hoogopgeleide en heteroseksuele man. U weet wel: zo iemand van wie er zoveel dominant aanwezig waren bij de inrichting van de liberale democratie. De door de samenleving gemarginaliseerden kwamen daardoor zelf niet aan het woord, terwijl talloze individuen en groepen toch vragen om publieke erkenning van hun identiteit. Zij verlangen terecht naar positieve oordelen over hun waarde en waardigheid. Moet hun inbreng niet veel meer gehoord worden? Daar gaat het toch juist om bij identiteitspolitiek? En nu schrijft weer iemand met een burgerlijke identiteit daarover. Pas op!