‘Kijk”, zegt Anders Rengefors, terwijl hij in de verte naar de Veerhaven wijst, “daar lagen ze vroeger, de schepen uit Zweden.” We bevinden ons in de Zweedse zeemanskerk in Rotterdam, gehuisvest in een monumentaal pand aan de deftige Parklaan. Ooit was het godshuis vooral een sociaal trefpunt van Zweedse zeelieden, nu is dat voorbij. “We doen helemaal niets meer voor hen”, erkent Rengefors, voorzitter van de kerkenraad.