In het jaar van de tsunami die in december 2004 zoveel verwoesting zou aanrichten in de landen rondom de Indiase Oceaan, kwamen Marloes Vermeer en haar man aan in Sri Lanka. Sri Lanka was één van de landen die dat jaar zoveel te lijden zouden krijgen van de monstrueuze vloedgolf die ook Indonesië, Thailand en India trof. Vermeer had in Nederland net haar opleiding tot organisatiedeskundige afgerond en was met haar man via de katholieke organisatie Jongeren & Missie uitgezonden om er een jaar lang ontwikkelingswerk te doen. Ze kwamen terecht in het moerasgebied Muthurajawela, boven de hoofdstad Colombo. Daar werd zij door een lokale ngo gevraagd in deze regio een thuiszorgnetwerk op te richten, zodat de Sri Lankaanse vrouwen konden werken terwijl voor hun kinderen zou worden gezorgd.