Deze weken loopt mijn sociale media over van woede en wanhoop over het buitensporige geweld in Israël en Gaza. Wie historisch uitzoomt, ziet vooral het geweld door de Israëlische staat tegen Gaza en het lot van de Palestijnen die daar wonen en gevangen zitten. Hoe is het nog steeds mogelijk dat veel politici en mainstream media onmiddellijk de kant kiezen van een zionistisch staatsperspectief op veiligheid? Waarom wordt blinde steun voor dit narratief als legitiem en normaal beschouwd? Ik kon geen antwoord vinden – tot nu.
