Twee theologen die theater maken. Beiden geboren in 1962, allebei met jarenlang een baan in de kerk, totdat ze op hun 35ste de stap durfden te zetten om dat kerkelijke werk te verlaten en voltijds theatermaker te worden. Kees van der Zwaard en Gottfrid van Eck werden verhalenvertellers. Wat is het verschil tussen een verhaal en een dogma, tussen een parabel en een mening? De eerste is open en uitnodigend, de tweede is begrensd en versteend. Waarom liet Jezus van Nazareth geen puntsgewijze theologie achter, maar vertelde hij verhalen, die zich bovendien niet één, twee, drie laten begrijpen?