Inge noemt haar leven klein en simpel; ze is veel thuis, omdat ze vanwege chronische pijn weinig energie tot haar beschikking heeft. “Ik probeer zoveel mogelijk ‘ruis’ te voorkomen en leef langzaam en aandachtig. Daarbij streef ik er naar zo echt en eerlijk mogelijk te zijn en als het ware samen te vallen met wat er is. Mijn leven speelt zich niet af in de breedte, maar in de diepte. Ik merk trouwens dat hoe dieper mijn begrip voor mijzelf wordt, hoe breder mijn begrip wordt voor anderen. Ik hoop dat dit een proces is dat een leven lang duurt, want ik vind het fascinerend.”