Tijdens onze kampeervakantie in Frankrijk kregen we twee keer te maken met een donderbui van apocalyptische proporties. In beide gevallen hebben we aan het frame van onze tent gehangen om te voorkomen dat onze tijdelijke woning naar de gallemiezen geblazen werd. Toen we ook nog een urenlange stortbui meemaakten en het water langs ons kuipzeil gutste, gingen onze gedachten uit naar mensen die nog niet zo heel lang geleden getroffen werden door allesverwoestende watermassa’s. Hoe beangstigend moet het zijn als niet je vakantiegenot in het geding is, maar je hele hebben en houwen - je léven - op het spel staat?
