Kwetsbaar als een vlinder - themaweek over de ziel

De vlinder is vanouds een symbool voor de ziel. Fragiel en kwetsbaar als een vlinder, zo is ook onze ziel. De theologen weten niet goed raad met de ziel, wetenschappers zien er niets in. Maar aan de Universiteit voor Humanistiek klinkt een ander geluid.

“De ziel is onsterfelijk”, zo verklaart hoogleraar Carlo Leget in de special van Volzin die is gewijd aan de ziel. Volgens Leget blijven we de ziel nodig hebben als venster op ons innerlijk leven.

“De ziel laat zich niet ongestraft aan kant zetten”, waarschuwt de hoogleraar. Nu hij overspannen is, ervaart Jurgen Tiekstra dat aan den lijve. “Bij mij vond de ziel het maar niks”, schrijft hij. “Als een motvlinder botst hij in grote paniek tegen de nok van mijn wezen. Dan moet ik hem op een ladder weer gaan vangen, in alle voorzichtigheid. Om zijn vleugels niet te beschadigen.”

De ziel vraagt om onze zorg. Maar zielzorg is meer dan ‘spirituele massage’, betoogt Willem van der Meiden. Aan de filosoof Gerard Visser ontleent Van der Meiden het inzicht dat niet de ziel huist in mij, maar wij huizen in de ziel. Zielzorg moet volgens hem dan ook betrekking hebben op “het grotere bezielde verband waarin je als mens bent opgenomen”.

Kees Posthumus, die schrijft over zielsverwantschap, komt tot dezelfde conclusie: “Alle zielen zijn met elkaar verwant en verbonden, in dit bestaan op deze wereld.” Ook Joost van der Net, die de ziel van Europa onderzoekt, beklemtoont de verbondenheid.

Willem Pekelder bezocht voor Volzin de uitgeverij AnkhHermes die boeken ziet als ‘cadeautjes voor de ziel’. Zo is ook deze themaweek bedoeld: een cadeautje voor uw ziel.