‘Roman over het loskomen van een gereformeerde opvoeding’ lees ik in het plaatselijke krantje over een debuut. Een foto erbij van de auteur die schichtig opzij kijkt, alsof de dogma’s van hel en verdoemenis hem nog steeds achtervolgen. Zucht. Zijn we nog steeds niet voorbij Jan Wolkers en Maarten ’t Hart gekomen, die hun donkere kerkelijke achtergrond van zich afschreven?
