Eind april was Erik Borgman in Irak (zie eerdere column). Hij nam vooral beelden en verhalen mee terug, dacht hij, en een versterkt gevoel dat wij in Nederland veel te weinig over het Midden-Oosten weten. Maar hij bleek na enige tijd ook fysiek de sporen van de reis bij zich te dragen. "Kan een lastig ongemak een symbool van solidariteit worden?", vraagt hij zich nu af.