Vele mensen van goede wil hebben zich afgekeerd van het klassiek kerkelijke mens-, gods- en wereldbeeld. Schuld en schaamte, de dogmatiek met het opgeheven vingertje en een benepen kijk op het leven zouden gebaseerd zijn op de Bijbel.

Dirk van de Glind maakt korte metten met het idee dat pessimisme terug te voeren is op het Oude Boek. Integendeel: dat Oude Boek roept op iedere bladzijde op tot waarachtige menselijkheid. Het legt een onvoorwaardelijk geloof in onze menselijke mogelijkheden aan de dag. En biedt een schat aan verhalen waarin het streven naar een zinvol bestaan het leidmotief is.

Maar…het laat ook met groot psychologisch inzicht zien hoe dat streven verwrongen kan raken. En hoe het tot mislukking en ellende kan leiden, zowel op het persoonlijke als op het maatschappelijke vlak.

Van de Glind blaast in dit boek het starre dogmatische stof van oude verhalen. Tegendraads, maar met compassie en humor laat hij Bijbelse figuren opstaan als mensen van vlees en bloed. Ze kijken de verraste lezer aan en dagen hem of haar uit het leven voluit te leven.