Deze maand in Volzin de special: 2020 ligt als een lief voor ons klaar

Er zit iets triviaals aan het vooruitblikken op 2020 en het nadenken over wat de belangrijkste gebeurtenissen zullen zijn die dat jaar gaan bepalen. Het is net als met de koopkrachtplaatjes die elk jaar in Den Haag worden opgesteld om een idee te geven hoeveel huishoudens te besteden zullen hebben. Dat zijn papieren werkelijkheden: wat écht veel invloed heeft op iemands koopkracht, is het feit of diegene een kind krijgt of z’n baan verliest. Net zo is het voor iemands persoonlijke leven al snel niet zo belangrijk of Donald Trump in november 2020 wel of niet opnieuw de president van de Verenigde Staten wordt.

Van veel groter gewicht zal het voor diegene zijn of hij of zij komend jaar een dierbare verliest, een lang verloren vriend weer terugwint, uit een aanhoudende depressie weet op te krabbelen, of grootouder wordt. Het heeft twee kanten om aan het begin van een nieuw jaar te staan. We krijgen een nieuwe kans om te doen wat onze hand te doen vindt, zoals Prediker zegt. Dat is de cyclus van de tijd. Elk jaar is het tabula rasa: we vegen de lei schoon. Wat gebeurd is, is gebeurd. Nu krijgen we een nieuwe mogelijkheid om van betekenis te zijn voor de wereld, voor de mensen om ons heen en voor onszelf.

Tegelijk heeft de mens veel niet in de hand. We moeten ontvankelijk zijn voor wat er op ons toe komt. Kerkvader Augustinus beschreef de tijd ooit als een lied, vertelde filosoof Paul van Tongeren eens: “Eerst is er het lied dat gezongen moet worden, dan is er het zingen van het lied, en daarna is er het gezongen-zijn van het lied.” Net zoals dat lied er al is, zo ligt ook 2020 al voor ons klaar.