Ik bewaar uit mijn jeugdige jaren in Iran vele zoete herinneringen aan de maand Ramadan. Het was een maand van nog hechtere verbinding binnen onze familie. De hoofdrol was weggelegd voor mijn oma. Zij was de enige die haar leven lang aan het vasten had gedaan en bleef tot haar overleden dat ritueel trouw. Iedereen kwam bij haar met haar lievelingsfruit, dadels, thee en zoetigheden om voor haar de dagelijkse iftar, het breken van de vast, een feest te maken. Ook al was zij de enige die binnen onze familie vastte – ze bleef voor ons hemelse gerechten koken die ze alleen in de maand Ramadan opdiende. Gerechten met wonderbaarlijke namen zoals: jawaher polo ‘juwelen rijst’.
