Een aantal jaren geleden loop ik met mijn twee zonen langs de Muur die dwars door Bethlehem loopt. Het staat vol met teksten als ‘Make Hummus, not walls’. In stilte volgen we de Muur en kijken naar verhalen en graffiti. Deze meters hoge scheiding loopt soms dwars over een begraafplaats en door tuinen van huizen. In een herberg in Bethlehem worden we welkom geheten, bestellen een lunch en luisteren naar verhalen van de vriendelijke jonge Palestijnse eigenaar. "We gaan weer naar Jeruzalem", zeggen we bij het afscheid. "Ik kan niet naar mijn hoofdstad Jeruzalem, dat doet me zeer", zegt hij. En dan stort hij zijn hart uit: "ik en met mij zoveel jongeren hier verlangen naar ontspanning, naar rust, naar gesprekken met Israëliërs." Voorbij de angst en de oordelen.
