De werken van performancekunstenaar Marina Abramović vertonen veel gelijkenis met religieuze rituelen. Ze brengen bij de kunstenaar zelf, maar ook bij de toeschouwer of participant een innerlijke transformatie teweeg. Ze dragen haar of hem over een drempel van pijn en verwarring en bewerkstelligen een ervaring van grenzeloosheid. Daarvoor vereisen ze de bereidheid het gevecht aan te gaan: met anderen en met zichzelf.
