Sinds de hel eind 1996 als louterende brandstapel en plaats van eeuwige  verdoemenis  officieel door de anglicaanse kerk werd afgeschaft, hangt de hemel er ook wat losjes en verlaten bij. Soms perst hij er nog wat stormen, regenbuien en tyfonen uit en worden we vanaf de vaste grond op  mooie stapelwolken getrakteerd, maar van een Hemel ‘hoger dan de blauwe luchten en de sterretjes van goud’ met bovendien een Vader of een Moeder die daar hoog boven dankzij een eenvoudige vlieger op ontroerende wijze liefdesbriefjes van de kleine Hazes ontvangt is anno 2019 al lang geen sprake meer  –  passé.