Wat zet ontwikkeling in gang? In de natuur gaat dat vanzelf, maar wij mensen hebben vooral problemen nodig om te groeien, veronderstelt Lisette Thooft. Tegenwoordig bekwaamt zij zich in Rebalancing, een spirituele massagemethode waarbij je fysiek en emotioneel wordt aangeraakt. Een nieuwe stap op weg naar een radicale metamorfose. "Gevoelens die er mogen zijn, lossen op, vroeg of laat."
Door Lisette Thooft
Ik raakte totaal gecharmeerd van de Geschubde Inktzwam, die ik aantrof op de Volgermeer waar ik elke dag een rondje ren. Eerst zag ik fier omhoog priemende, licht fallisch aandoende, massieve kegels, roomwit. De volgende dag, toen ik langs het zelfde plekje kwam, bleek de kegel niet massief maar een soort jas die bezig was zich terug te trekken, op te krullen. Op dag drie stonden er lange blote stengels en was de opgekrulde jas een dakje geworden. Nog een dag later was het dakje verschrompeld tot een zwart hoedje. En daarna liet de zwam zijn kopje hangen en droop er een zwart goedje naar beneden. Wat een radicale metamorfose: van wit naar zwart, van droog en massief naar ijl en tenger en vloeibaar.
Ach, dacht ik, ben ik niet net als een Geschubde Inktzwam? In mijn jeugd stond ik stoer overeind en deed ik net of ik massief was. Gaandeweg begon mijn pantser om te krullen en zich terug te trekken. Nu voel ik me eigenlijk meer een blote stengel, met op mijn hoofd nog wat boter. En als God het wil, zal ik eindigen in knielende overgave, als een subtiel inktvlekje.
We are nature, dat roept Prinses Irene al jaren. Overal waar je kijkt in de natuur zie je het model van onze innerlijke ontwikkeling, dat roept mijn man, de biosoof Jan Diek van Mansvelt, al jaren. Hij geeft workshops waarin hij aan de hand van plantenstengels de metamorfosen van het menselijke leven uitlegt, inclusief de dood en wat daarna komt: poëtisch, symbolisch en wonderbaarlijk voelbaar en zichtbaar in de plant.
Rebalancing
En wat zet die indrukwekkende ontwikkeling in gang? Bij planten en paddestoelen gaat het vanzelf. Wij mensen hebben denk ik vooral problemen nodig om te groeien.
Daarover mijmer ik weleens als ik mensen masseer volgende de Rebalancing methode. Ik ben in opleiding om zelf Rebalancer te worden en ik oefen zoveel mogelijk op mijn vrienden en kennissen. Rebalancing werkt met flink wat druk: je leunt als behandelaar in op je handen om druk te zetten. Op een schaal van 1 tot 10 moet dat voor de cliënt ongeveer aanvoelen als 7. Niet te veel, want dan verkramp je. Maar niet te weinig, want dan gebeurt er niets.
En dan ga je als Rebalancer uiterst traag, millimeter voor millimeter, met je drukkende handen over de huid bewegen. Het effect is dat mensen diep ontspannen, niet alleen fysiek maar ook emotioneel. En bij een ervaren Rebalancer, die je kundig en op een vertrouwenwekkende manier begeleidt, is het effect daarvan niet zelden dat je op die massagetafel ook oude onderdrukte en vastgezette emoties kunt voelen, en loslaat.
Wrijving en druk
Ik vertelde erover aan Annemiek Schrijver in haar nieuwe programma De Ochtendkus. De eerste aflevering staat inmiddels op internet (zie hierboven).
Wrijving en druk… je zou zeggen dat het allebei tamelijk onaangename fenomenen zijn die je zoveel mogelijk moet vermijden. Wrijving betekent dat het schuurt, dat je kribbig wordt, dat je je aan elkaar ergert. En als er flinke druk op je staat, kun je je buitengewoon ongelukkig voelen.
Maar de wrijving van een Rebalancing behandeling wekt enorme hoeveelheden oxytocine op in je lichaam, ook wel het feelgood-hormoon genaamd of het hormoon van verbinding; daarvan ga je je juist lekker voelen, zowel als cliënt, als in de rol van behandelaar. Wrijving maakt ons warm en levendig. En druk maakt ons bewust van oude pijnplekken.
Goed vóelen
Rebalancers zeggen: ‘Het gaat er niet zozeer om dat je je góed voelt, maar dat je goed vóelt.’ Want als je voelt waar je aanspant, als je je bewust wordt waar het pijn doet, kan het lichaam ontspannen, de oude emotie loslaten en dan lost de pijn uiteindelijk op. Alleen gevoelens die je verkrampt tegenhoudt, zetten zich vast in de vorm van spanning, en worden echte ellende. Gevoelens die er mogen zijn, die gevoeld worden, lossen altijd op, vroeg of laat.
Druk waarin je kunt ontspannen, houdt op druk te zijn en wordt een groeibevorderaar.
Stoerheid verliezen
Als Geschubde Inktzwammen konden praten, zouden we ze dan horen jammeren? “Ooo, wat een ellende, eerst was ik zo mooi gaaf en roomwit en nu verander ik in een zwartig druipseltje…”
Ik denk het niet. En ook ik wil mijn groeiproces met gratie aanvaarden. Ik denk eigenlijk dat we allemaal bedoeld zijn om in de loop van ons leven een radicale metamorfose te ondergaan, onze stoerheid te verliezen en te eindigen in overgave. Daarvoor dienen onze moeilijkheden, onze zorgen en onze pijn. En daarvoor zijn die wrijving en die druk zo goed.
Om de Ochtendkus te bekijken waarin ik aan Annemiek Schrijver vertel over Rebalancing: Zie hierboven of kijk op Spirit24.nl.
» Lees ook andere artikelen van Lisette Thooft