Marinus van den Berg is geraakt door het nieuws over de bedreigingen die kroonprinses Amalia treffen. "Ik zag op het journaal hoe aangeslagen de ouders van Amalia waren." Voor Amalia en haar ouders én voor alle ouders die leven in zorgen over hun kinderen, schreef hij onderstaand gedicht.

Een kaarsenkring

Laten we een kaarsenkring zetten
zoveel kaarsen als haar levensjaren

Laten we alle kaarsen aansteken
als een muur van licht om haar heen

Een kring van krachtig stralend licht
Een kring rondom onze kroonprinses Amalia

Laten we luisteren naar het Salve Regina*
Of samen zingen met wie het nog kennen

Laten we ons verbinden met haar ouders
Laten we ons verbinden rondom alle ouders

Wier dochters en zonen bedreigd worden
Wier leven een onveilige toekomst kent.

Door Marinus van den Berg

Uit mijn misdienaarstijd herinner ik me hoe er iedere zondag op het einde van de hoogmis gezongen werd voor de koningin. Een gezongen gebed uit respect en een gebed om te bidden dat zij beschermd zou blijven. In de jaren zestig is dit stilletjes verdwenen.

In de protestantse kerken had je de discussie over de vraag welke couplet van het Wilhelmus het meest in de kerkdienst thuishoorde. Vers zes had de voorkeur: "Mijn schild ende betrouwen.” In het liedboek van de kerken staan alle 15 coupletten. Het kan ook gezongen worden op 4 en 5 mei.

Het gaat me hier nu niet om de verhouding tussen de kerken en het koninklijkhuis, maar ik liep te denken over wat prinses Amalia, haar ouders en daarmee ook haar zussen en haar hele familie overkomt. Dat Amalia uit de studentenstad van haar keuze heeft moeten weggaan om onder te duiken in haar ouderlijk huis. Dat het paleis, haar thuis, haar onderduikadres is geworden. Ze heeft wel geen enkelband maar misschien is ze nog meer beperkt dan wie tijdelijk zo'n band moeten dragen.

Amalia is geen misdadiger en toch lijkt ze veroordeeld. Amalia wil in het voetspoor treden van haar ouders en haar grootouders, Claus en Beatrix, die meeleefden met zoveel mensen in nood. Kort geleden las ik nog eens wat Huub Oosterhuis zei bij de uitvaart van prins Claus. (1) Hij citeerde: “Er kan geen sprake zijn van een menselijke toekomst die het waard is geleefd te worden, als die niet berust op werkelijke internationale solidariteit.”

Niemand weet iets van de tijdsduur van de huidige beveiliging. Er is over haar bedreigers meer onbekend dan bekend. Er zijn suggesties, complottheorieën misschien... meer niet. Suggesties die stigmatiserend zijn voor de Marokkaanse gemeenschap. Ik sprak met een Marokkaanse taxichauffeur die hier geboren was, die trots was op zijn kinderen en vertelde welke banen ze hadden. “De meeste Marokkanen deugen”, zei ik. Hij moest lachen. Hij was ook trots op de burgermeesters van Arnhem en van Rotterdam. Twee mensen die een breed gedragen vertrouwen hebben.

Ik zag op het journaal hoe aangeslagen de ouders van Amalia waren. Welke ouders zouden dat niet zijn? Het liet en laat me niet koud en onverschillig. Ik schreef bovenstaande tekst en dacht niet alleen aan Amalia en haar ouders, maar aan zovelen die nu de oorlog in worden gestuurd, aan al die ouders die misschien hun kinderen niet meer terug zullen zien. Een onvoorstelbare machteloosheid.

En vele ouders in ons land hebben grote zorg over de toekomst van hun kinderen en kleinkinderen. Er zijn steeds meer mensen die het koningshuis met een erfopvolging uit de tijd vinden. De tijd zal ons leren wat wijs en goed zal zijn voor de samenleving en ook voor het Oranjehuis. Maar het mag en kan toch niet zo zijn dat de ontwrichtende (internationale) maffia ons het antwoord geeft.


(1) Huub Oosterhuis. 'Deze geboren koning', in: De ontdekking van de aarde. Verzamelde essays, Ten Have (2022), 368 blz., 29,99.

 

* Salve Regina

Wees gegroet, koningin, moeder van barmhartigheid;
ons leven, onze vreugde en onze hoop, wees gegroet.
Tot u roepen wij, ballingen, kinderen van Eva;
tot u smeken wij, zuchtend en wenend
in dit dal van tranen.
Daarom dan, onze voorspreekster,
sla op ons uw barmhartige ogen;
en toon ons, na deze ballingschap,
Jezus, de gezegende vrucht van uw schoot.
O goedertieren, o liefdevolle, o zoete maagd Maria.
Bid voor ons, heilige moeder van God,
Opdat wij de beloften van Christus waardig worden.
(Salve, Regina, Mater misericordiae,
vita, dulcedo, et spes nostra, salve.
Ad te clamamus, exsules filii Evae.
Ad te suspiramus, gementes et flentes
in hac lacrimarum valle.
Eia, ergo, advocata nostra, illos tuos
misericordes oculos ad nos converte;
et Iesum, benedictum fructum ventris tui,
nobis post hoc exsilium ostende.
O clemens, O pia, O dulcis Virgo Maria.
Ora pro nobis, sancta Dei genitrix,
Ut digni efficiamur promissionibus Christi.)

 

 

 

 

 

Maak meer verhalen mogelijk met een donatie

  • Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.