Een week voor onze ontmoeting bezoek ik een uitvaart waar Annelies Brinkhuis, bij wijze van uitzondering, nog een keer spreekt. Als ze in de plechtige, wat bedrukte sfeer het woord neemt, wordt al snel duidelijk dat hier geen kunstje wordt opgevoerd. In haar prettige stem en in de zorgvuldig gekozen en kalm uitgesproken woorden hoor ik niet alleen betrokkenheid en emotie, maar ook vakvrouwschap. Hier spreekt iemand die in de eerste plaats méns is en bij wie de uitvaart in goede handen is. Dat geeft rust en vertrouwen. En troost.

Lees meer over