Al sinds de eerste mensen op de aarde liepen, dromen we van andere werelden. Het paradijs was niet voldoende, er móést toch iets daarbuiten zijn? En toen we eenmaal daarbuiten waren, konden we niet ophouden met dromen van het leven in het paradijs, ergens hoog in de lucht misschien, aan de rechterhand van God. En toen we ophielden te dromen van het paradijs, droomden we van andere levens, tropische eilanden, cocktails, er was altijd wel iets aan die onbereikbare horizon — het hier-en-nu blijkbaar altijd onvoldoende de moeite waard om volledig in te vertoeven.
