Door hevige regenval en verkeersdrukte val ik tien minuten te laat binnen in de kerk van priorij Sint-Catharinadal. De woorddienst van de zusters norbertinessen is al begonnen. Stilletjes neem ik plaats op een hoekstoel in de achterste rij, nog net op tijd om de laatste noten van het gregoriaanse graduale Esto mihi te kunnen horen. Achter het lage hek, in het voor de norbertinessen gereserveerde gedeelte, zie ik zuster Maria Magdalena al tussen de koorbanken staan. Haar handen gevouwen, haar blik in de verte gericht. Klein doch gracieus. Driemaal, soms viermaal daags komt zij hier met haar medezusters samen om te bidden, te zingen en het mysterie te vieren.

Lees meer over