Ze was koren op de molen voor de hardliners van de reformatie om de verdorvenheid van Rome aan te tonen. Later gebruikten de scherpslijpers van de Franse Verlichting haar verhaal om de clerus belachelijk te maken. Nog eens eeuwen later was ze martelares voor de feministes die de staf braken over de vrouwonvriendelijkheid van het Vaticaan. Maar bovenal is haar bestaan nooit bewezen en is de geschiedschrijving over haar een opeenstapeling van legenden en onbewezen suggesties.

Ze heeft verschillende namen, waaronder een mannennaam: Johannes Angelicus, de engelachtige Johannes. Onder die naam zou ze het in het midden van de negende eeuw van onze jaartelling kortstondig gebracht hebben tot bisschop van Rome. Later kreeg ze de naam ‘pausin Johanna’ en ze wordt ook Agnes genoemd. Ze zou afkomstig zijn uit Mainz en haar carrière als man begonnen zijn in een kloosterorde. Daarbij had ze zo’n geur van vroomheid en geleerdheid om zich heen verspreid dat ze unaniem tot paus werd gekozen.