In het Nicaragua van de jaren tachtig ontdekte Ineke Bakker dat ze niet bang is aangelegd. Er woedde een burgeroorlog, en ze woonde samen met haar man in de stad Juigalpa. Maar Bakker doceerde theologie aan een baptistenseminarie in de hoofdstad Managua, een paar uur rijden ten westen van hun woonplaats. Ondanks de oorlog maakte ze die tocht iedere week. “Ik ging dinsdagochtend vroeg weg en kwam donderdagavond terug. Je moest voorzichtig zijn. Vooral ’s avonds en ’s nachts waren er hinderlagen, en werd er veel geschoten. Dus ik hield er een stalen discipline op na, nooit in het donker te reizen.”