Het project Tent of Nations bestaat sinds 2000 en ligt in Bethlehem in de bezette Palestijnse gebieden. Het motto is “we weigeren vijanden te zijn”. De familie Nassar woont er al meer dan een eeuw en wil bijdragen aan vrede. Europese vrijwilligers die dit vredesproject steunen, kunnen op de boerderij verblijven om te helpen met het werk.
Tegelijk zijn er voor de boerderij twee grote dreigingen: het bezit van het land wordt al decennia juridisch betwist (ondanks dat de familie in het bezit is van eigendomspapieren) en sinds anderhalf jaar worden de Nassars frequent aangevallen vanuit het buurdorp Nahalin. In 2014 vernielde het Israëlische leger 1500 fruitbomen. De boerderij heeft geen toegang tot stromend water en elektriciteit.
Meta Floor, voorzitter van de stichting Vrienden van Tent of Nations, was aanwezig toen de aanval plaatsvond.
Afgelopen zaterdag vertelde ze tijdens een Zoom-bijeenkomst van de stichting over haar ervaringen. Op vrijdag 28 januari hoorde ze herrie en geschreeuw. Toen ze erop af ging, renden de aanvallers weg. De broers Nassar zijn ervan overtuigd dat ze het niet hadden kunnen navertellen als Floor niet aanwezig was geweest.
“Het was een nachtmerrie”, vat ze samen. Ruim honderd vrienden van Tent of Nations delen in een woordwolk welke gevoelens de aanslag bij hen opriep toen ze erover hoorden: verbijsterd, geschokt, verdrietig, machteloos. Vervolgens steken de aanwezigen thuis, voor hun computerscherm, een kaars aan voor de familie Nassar.
Het zal tijd kosten, denkt Floor, maar ze is ervan overtuigd dat de broers gaan opkrabbelen. “Dit is het dieptepunt in een lange rij van aanvallen.” Floor verbleef vanaf begin november drie maanden op de boerderij. In die korte tijd zag ze zestien aanvallen: inbraak, vernielingen in de gebouwen, of het doorzagen van de stammen van olijfbomen.
Paradijsje
“De familie heeft een heel diep geloof in de aanwezigheid van de Eeuwige”, vertelt een vrijwilliger die onlangs nog bij Tent of Nations was. De Nassars zijn lutheraans en opereren al ruim dertig jaar in zwaar weer.
De aanwezigheid van westerse vrijwilligers draagt bij aan de veiligheid van het project. Door corona konden de laatste twee jaar echter bijna geen mensen afreizen naar de Westelijke Jordaanoever.
Het resultaat is dat de onveiligheid toeneemt. De oudste dreiging is dat Israëli’s het eigendomsrecht van de familie Nassar betwisten. Tent of Nations ligt in “gebied C”, dat volledig onder Israëlisch militair bestuur staat.
In de buurt verrijzen echter steeds meer illegale Joodse nederzettingen. De boerderij is, in de woorden van een andere vrijwilliger, “een paradijsje op de top van een heuvel ingesloten door vinexwijk en muren”.
Begin mei is er een nieuwe vergadering van de Israëlische militaire autoriteiten, vertelt Floor. Dat zou een laatste stap moeten zijn op weg naar erkenning van het eigenaarschap van de Nassars door Israël.
Christelijke Palestijnen
De belangrijkste dreiging komt op dit moment van Palestijnse zijde. Land uit gebied C is extreem veel geld waard, vertelt Floor. Palestijnse “maffiabendes” claimen daarom dit land, om het vervolgens door te verkopen. Sinds augustus 2020 hebben enkele inwoners van het dorp Nahalin een claim gelegd op een deel van het land van de familie Nassar.
“Dit geweld treft vaker christelijke Palestijnen, omdat die geen knokploeg tot hun beschikking hebben”, vertelt Floor. De familie Nassar staat dus relatief zwak. “En het rechtssysteem in de Palestijnse gebieden faalt.”
Er zijn geen aanwijzingen dat er serieus onderzoek komt naar de aanval. Floor vertelt dat president Mahmoud Abbas met de familie Nassar heeft gebeld. Ook de kerkelijke autoriteiten steunen de familie. En vanuit ambassades wordt flink wat druk uitgeoefend om de Nassars beter te beschermen. Tot nu toe bestaat die steun echter vooral uit woorden, niet uit daden.
De Vrienden van Tent of Nations roepen op massaal brieven naar Abbas te schrijven. Voor buitenlandse vrijwilligers lijkt het op dit moment nog niet veilig genoeg om naar de boerderij te gaan. Floor is bezorgd over de situatie: “Er gebeurt te weinig. Ik vrees dat de daders op een gegeven moment weer door zullen gaan.”
