“Deze levensstijl als nomade ontstond toen ik mijn oude manier van leven, waarin ik de vakjes ‘diploma, partner, vast contract en koophuis’ netjes had aangevinkt, vaarwel zei, en mijn hart volgde naar meer vrijheid en avontuur”, vertelt Iris. “Ik had weinig verplichtingen en liet me graag verrassen door wie en wat er op mijn pad verscheen, wat vele bijzondere ontmoetingen en dankbare momenten opleverde. Tot zich vorig jaar een nieuwe beweging aandiende. Ik leerde dat me verbinden aan een plek óók vrijheid geeft. Dus kocht ik een sta-caravan. Eerder leefde ik bij de dag, nu geeft het me ook veel plezier om vooruit te blikken. En ook om zorg te dragen voor ‘mijn’ plek. Ik ontdek wat het betekent om ‘in vrijheid verbonden’ te zijn.”
Waar ben je nu?
“Ik zit momenteel in de tuin van mijn stacaravan, waar ik gedurende de zomermaanden woon. Ik geniet van deze plek. De duinen en de zee zijn op loopafstand en in mijn moestuin komen de eerste plantjes op. In de winter, wanneer het in de caravan te koud is, woon ik nog steeds als huis- en kattenoppas in verschillende huizen.”
Wat voor een soort lezer ben je?
“Het liefst lees ik zo’n vijf boeken tegelijk. Het is maar net hoe mijn pet staat, welk boek ik pak. Meestal lees ik zo’n drie non-fictie boeken tegelijk, over eenzelfde onderwerp. Bijvoorbeeld levenswijsheden van oude volkeren, alternatieve manieren van traumaheling of visies op sterven en de dood. Het ene onderwerp leidt tot het andere, waardoor lezen tot een doorlopende studie van levenswijsheden is geworden. Daarnaast lees ik een boek dat makkelijk wegleest en een literaire roman, voor de afwisseling.”
Wat zegt jouw boekenplank over je?
“Wanneer ik een boek uit heb geef ik het weer door, dus ik heb maar weinig boeken. Dat zegt over mij dat ik licht leef en alleen de boeken (of spullen) houd die me dierbaar zijn. Op mijn boekenplank staan voornamelijk boeken die voor mij life-changing waren. Ze bevatten zoveel wijsheid dat ik ze elke keer op een nieuwe manier ‘versta’, daarom bewaar ik ze graag.”
Welke boeken neem je mee als je naar een oppashuis vertrekt?
“In mijn koffer zitten meestal twee boeken die ik op dat moment lees. Het leuke aan huisoppassen is dat er in elk huis een boekenkast vol nieuwe boeken te ontdekken is. Dan kies ik bijvoorbeeld vier boeken, die ik allemaal uit wil hebben voordat ik weer vertrek. Zo lees ik gemiddeld één boek per week. In het laatste oppashuis begon ik in Geest en drift van Hanneke Korteweg-Frankhuisen, maar dit boek is het waard om langzaam in je op te nemen. Dus heb ik het voor mezelf gekocht.”
Wat is het beste spirituele of religieuze boek dat je ooit hebt gelezen?
“Dat is Jonathan Livingston Zeemeeuw van Richard Bach, een verhaal over een meeuw die ontdekt dat hij met zijn vliegkunsten tot veel meer in staat is dan alleen eten zoeken. Zijn soortgenoten lachen hem uit, hij wordt zelfs verbannen uit de meeuwen-gemeenschap. Tot Jonathan steeds hogere dimensies bereikt en zijn ware potentieel leert kennen. Dan blijkt hij een inspiratiebron en leermeester te zijn voor de jongere generatie meeuwen, en geeft hij zijn levenslessen door. Het is een dun boekje met prachtige foto’s, wat ik lees als ik eraan herinnerd wil worden hoe het is om hoog en vrij te vliegen.”
Welke 3 boeken moeten Volzin-lezers absoluut gaan lezen?
“De Fontein, vind je plek van Els van Steijn heeft me veel mooie inzichten gebracht. Ze gebruikt een fontein als metafoor om aan te tonen waardoor familiesystemen niet stromen. Het boek is heel toegankelijk geschreven. Eigenlijk zou iedereen die ouders of kinderen heeft het moeten lezen - dat zou een hoop onbegrip en pijn ophelderen. Zonder Einde van Hans Korteweg is ook een enorme aanrader. Enkele bijbelverhalen worden hierin zo fijnzinnig en zuiver verteld dat ik me er makkelijk mee kan verbinden. Dat ben ik niet gewend, want ik ben zonder geloof opgevoed. Toch (of juist daarom) ben ik nieuwsgierig naar religieuze teksten. Om die reden staat De achterkant van verhalen van Jos van Remundt op mijn verlanglijstje.”
Recent is je boek Vlieg vrij verschenen. Waar gaat dat boek over?
“Vlieg vrij gaat over innerlijke vrijheid vinden door je diepste pijn in de ogen te kijken. Als huisoppas leidde ik een vrij leven, maar vanbinnen was ik helemaal niet zo vrij als ik dacht. Ik hield me vaak in, pijnlijke gevoelens stopte ik weg en mijn relatie was een bron van onrust. In het boek beschrijf ik op een lichte manier, met humor én diepgang, hoe ik op onderzoek uitging."