Het blad De Bazuin, een van de voorlopers van Volzin, maakte jarenlang deel uit van de Acht Mei Beweging. Over deze beweging schreef theoloog John Veldman een interessant boek dat uit drie delen bestaat. In deel 1 een historisch overzicht van ontstaan, groei en teloorgang van de beweging, in deel 2 en 3 gaat hij in op de sociale en religieuze context van de beweging en komt hij met een verklaring voor ‘de ondergang’. Veldman heeft zelf een vrij actieve rol gespeeld in de Acht Mei Beweging en dus is het boek in zekere zin ook “een theologische autobiografie”.
Voor het juninummer van Volzin schreef Veldman een artikel over de kern van zijn boek: het ontstaan en de teloorgang van de Acht Mei Beweging. Voor dit artikel was opvallend veel belangstelling. Aan het eind van zijn artikel schrijft hij: “Misschien moet die afbrokkeling nog een tijdje doorgaan en misschien zit juist daarin de kiem van het nieuwe. Vernieuwing komt voort uit wat schijnbaar dood is en niet uit wat nu succes heeft”.
Ontstaan en teloorgang van de Acht Mei Beweging
Vooral vanwege deze zinnen ben ik het boek gaan lezen. En dat is me niet tegengevallen. De lezer krijgt een eerlijk verhaal over de Acht Mei Beweging. Veel beschreven ontwikkelingen zijn herkenbaar als je kijkt naar huidige ontwikkelingen in reli-Nederland. Zijn de tijden wel echt veranderd? Jazeker. Zoals Peter Nissen aangaf op facebook: ”De Acht Mei Beweging is een generatiefenomeen. Wat toen als radicaal gold, is voor een nieuwe generatie theologen weer achterhaald”. Dit alles neemt niet weg dat veel doelstellingen van toen misschien wel belangrijker zijn dan ooit.
